W przeszłości gospodarowanie kadrami nie odgrywało tak ważnej roli w przedsiębiorstwach. Istniało kilka kierunków, w których podążało zarządzanie personelem. Na przełomie XIX i XX wieku pracowników traktowano tak samo jak zasoby rzeczowe. Lata trzydzieste to powolne rozbudzanie stosunków międzyludzkich, które trwało, aż do lat siedemdziesiątych. W tym czasie zaczęto postrzegać pracowników jako istoty ludzkie, a nie przedmioty. Rozwijanie funkcji personalnych przebiegał głównie w trzech etapach:
· 1900 – 1945 faza operacyjna – działy personalne zajmowały się głównie polityką administracyjną i pełniły funkcję doradcze
· 1945 – 1980 faza menadżerska – zajęcia takie jak w fazie poprzedniej lecz dodatkowo działy personalne zajmowały się pozyskiwaniem nowych pracowników i współpracą z wynikiem pracy
· 1980 – do dziś – faza strategiczna – zarządzanie zasobami ludzkimi jest ściśle powiązana ze strategią firmy i niezbędnym warunkiem, który należy spełnić, aby rozwijać firmę i osiągnąć sukces
Istotą zarządzania kadrami jest dbanie zarówno o maksymalizację zysku i sukces finansowy firmy oraz stworzenie dogodnych warunków pracy i możliwości rozwoju pracownikom. Oni wówczas staną się gwarancją rozwoju przedsiębiorstwa.
